Tsja, was ik eindelijk echt op de goede weg met het oog: ik was weer aan het werk (paar uur per dag), had zelfs een rondje van vijf kilometer gewandeld in een tempo waarbij je tijdens de marathon van Rotterdam met confetti en sirenes binnen gehaald zou worden totdat ik last van hoofdpijn kreeg. En ik begon met steeds meer als Dracula te gedragen qua zonlicht (dat heet lichtschuw met een mooi woord).
Dus gisterochtend toch maar weer naar het oogziekenhuis gegaan. Gelukkig kan Sandra zorgverlof opnemen. En na veel wachten en een paar onderzoeken bleek dat er een scheurtje in het hoornvlies zit. Dat is binnen een paar dagen op te lossen met een zalfje dus echt erg is het niet. Maar vervelend is het wel allemaal.
Morgen weer controle in het oogziekenhuis en donderdag op bezoek bij de ARBO-arts. Je hebt er gewoon een dagtaak aan, aan al die ellende.