Mijn laatste Europese uitwedstrijd was in Zwitserland. De voorlaatste pot van Jaap Stam en sindsdien is er nogal wat gebeurt in de wereld in het algemeen en Feyenoord in het bijzonder. Samen met Kees stapte ik op woensdagavond om 20:00 uur op de bus bij De Kuip om er 36 uur later weer terug te keren. Met een puntje en een Europese overwintering op zak.
Praag (Tsj.) 25 november 2021. Slavia Praag – Feyenoord 2-2. Conferenceleague
Vertrek voor de deur.
Midden in de nacht even stoppen voor een plaspauze.
De synagoge van Praag.
De Kruittoren is een van de dertien oorspronkelijke stadspoorten van Praag en staat aan de rand van de Oude Stad. Voordeel dat we vroeg in Praag waren was dat we veel foto’s zonder andere mensen konden maken.
Týnkerk
Het astronomisch uurwerk.
We liepen langs het uurwerk om 07:58, dus wij dachten dat we even zouden kunnen wachten voor tot het tevoorschijn komen van de apostelen. Maar die hadden ook een zware avond gehad en zouden pas om 09:00 uur verschijnen.
Volgens een legende werd de maker van het uurwerk in Praag, toen het uurwerk klaar was, blind gemaakt omdat hij een dergelijk uurwerk niet meer zou kunnen maken voor een andere stad.
De Karelsbrug, muisstil was het er nog.
De naamgever van de brug. Karel IV.
De Praagse burcht en de Kathedraal van St. Vitus aan de andere kant van de Moldau.
Op weg naar de burcht.
Uitzicht vanaf de burcht.
Aan de andere kant van de heuvel de Petřín-uitkijktoren. Daar zouden we later nog naartoe gaan.
Karelsbrug vanuit de hoogte gezien.
Kathedraal van St. Vitus. Binnen de katholieke traditie wordt Vitus gezien als een van de veertien heilige helpers, heiligen die worden aangeroepen om bepaalde ziekten te genezen. In het geval van Vitus, vooral bij zenuwaandoeningen. Vitus is de beschermheilige van dansers, zangers en epileptici
287 treden later waren we bovenin de toren.
De Týnkerk en de kruittoren zijn zo nog beter te zien.
Na de toren van de St. Vitus kathedraal waren we nog niet uitgeklommen. Via een landelijk paadje op weg naar de Petřín-uitkijktoren. Een op de Eiffeltoren lijkend uitkijkpunt uit 1891.
Dit stalen gevaarte is 60 meter hoog.
Kees kijkt naar dingen.
Zoals het stadion van Sparta Praag in de verte.
En het Strahovstadion waar plek is voor ruim 200.000 toeschouwers. In het complex liggen zes voetbalvelden naast elkaar.
De lichtmasten op de achtergrond zijn van het Stadion Evžena Rošického. Het oude stadion waar Slavia Praag tijdelijk haar thuiswedstrijden speelde toen het Sinobo-stadion werd gebouwd. Mooi oostblok pareltje.
Het dansende huis.
De Karelsbrug vanaf de andere kant gezien.
En toen was het welletjes. Tijd voor lunch en een drankje.
Goulash met dumplings.
En daarna een weerzien met Leon en Tineke
En een groot biertje. De plant links is een volwassen kamerplant.
Veel politie op de been rondom het Sinobo stadion.
Stadion is gebouwd in 2008 met plek voor bijna 20.000 toeschouwers.
Het gaat al snel mis.
Een team met rood-witte shirts juicht, alleen wij niet.
En dan is daar King Dessers met de 1-1.
Een gele kaart die rood bleek te zijn en een blunderende doelman later…
…staat het 2-1.
Nog een corner.
Die er niet in gaat maar dan is wederom Dessers de grote man in de extra tijd.
Kees is ook blij.
Hoe is het weer mogelijk.
De spelers bedanken ons, en wij hen.
Staat ie weer hoor.
Hij koos een prima liedje om te zingen.
Zijn broek gaat het uitvak in.
Nog even vastgehouden worden en daar op naar huis.
En na 36 uur weer terug bij De Kuip.