Een van de eerste opmerkingen die ik kreeg nadat ik de diagnose ‘netvliesloslating’ had gekregen was dat ik nu tenminste niet meer met twee ogen naar Feyenoord hoefde te kijken. Daaraan moest ik denken toen de camera de net gewisselde Nicolai Jorgensen in beeld bracht tijdens de oorwassing tegen Az.
Met een hand voor zijn oog leek het erop alsof Jorgensen naar het speelveld keek zoals kleuters verstoppertje spelen. Wat je niet ziet gebeurt niet echt. Maar dat was buiten het oversteekmoeder-tenue van Az gerekend, dat viel niet te missen.
Hopelijk zijn zijn oogklachten snel voorbij en zet hij de transfer naar Turkije, een land waar veel mensen juist voor oogcorrecties naar toe gaan, nog even uit zijn hoofd. Desnoods speelt hij aanstaande woensdag in Friesland met een bril op. Als hommage aan het belangrijkste doelpunt uit de clubgeschiedenis van Feyenoord.
Laat Nicolai nog maar even blijven want het gepruts van El Oso deed namelijk zeer aan allebei mijn ogen.