‘Ja, ik lees boeken.’
De interviewer, de vaak nogal met zichzelf ingenomen, Joep Schreuder valt stil. En toen was de grote vraag op het internet wát voor boeken Tyrell Malacia dan las. Het antwoord volgde een paar dagen later. Het waren vooral biografieën en boeken over onopgeloste moordzaken. De biografie van Michelle Obama was een aanrader volgens de immer vrolijke Malacia.
Een gemiste kans van Schreuder, een vijftiger, opgegroeid in een tijd dat het favoriete boek van voetballers ‘De ontvoering van Heineken’ was. Later las ik een keer dat het een soort van running-gag was geworden onder voetballers om dit antwoord te geven in de vraag-en-antwoord-rubriek in de Voetbal International
Er bestaat vaak een behoefte om voetballers als domme sporters te zien in tegenstelling tot bijvoorbeeld hockeyers. Leeghoofden die tegen een bal trappen. Aan de ene kant van het spectrum heb je Spartaan Bart Vriends die in de Slimste Mens zat én een studie heeft afgerond, iets wat tot in den treure benadrukt moet worden. Aan de andere kant heb je figuren als Nathan Rutjes. Of zou zijn domheid een imago zijn?
In een tijd dat alle tieners en twintigers vergroeid zijn met hun telefoon en koptelefoon waren de woorden van Tyrell Malacia een verademing om te horen.
Een op de drie jongeren vindt lezen niet leuk en de helft van de scholieren leest nooit een roman of een langer verhaal. Wereldwijd gaat het leesplezier onder jongeren omlaag. Nederland bungelt met deze cijfers onderaan de internationale ranglijst
Dus mensen van De Coöperatieve Koninklijke Boekverkopersbond huur Tyrell Malacia in. Geef hem desnoods een eigen boekenprogramma op televisie. Op een voorwaarde, de boeken over hoe je moet voetballen van Wiel Coerver én de ontvoering van Heineken moeten er ook een keer inzitten.
Speciaal voor het wereldbeeld van Joep Scheuder.