Met veel kracht werd de deur naar de keuken opengezwaaid. De kok schrok er zo van dat hij op een haar na in zijn eigen vinger sneed. Vol verbazing keek hij naar de serveerster die rood aanliep en nauwelijks uit haar woorden kwam.

‘Meneer woensdag is weg. En hij is weggegaan zonder te betalen.’

Meneer woensdag was een begrip in het Chinese restaurant. Iedere woensdagmiddag kwam hij een bord nasi eten. Al puzzelend in de krant dronk hij twee biertjes bij zijn eten.

In slechte weken was hij soms de enige klant op een woensdag en daarom werd hij gekoesterd. De kok begon om iets voor twaalven al met het maken van de nasi. Meneer woensdag bestelde nooit iets anders.

Uiteraard heette de meneer geen woensdag van zijn achternaam maar was dit zijn bijnaam geworden. Toen de serveerster daaraan dacht besefte ze hoe weinig ze eigenlijk van deze meneer af wist. En dat terwijl hij al jarenlang een vaste klant was. Was hij gescheiden? Was hij weduwnaar? Ze vond wel dat hij de laatste weken een afwezige indruk maakte. Er zou toch niets iets aan de hand zijn? Zou hij vergeetachtig worden?

Wat moest ze nu doen? De politie bellen? Nee, dat kon niet. De kok was immers niet helemaal legaal in Nederland. En dan nog, zou je de politie moeten bellen voor een vaste klant die iedere week voor tien euro kwam eten? Nee, die tien euro kon haar gestolen worden.

Een blik in het restaurant leerde dat hij ook nog eens zijn krant vergeten was. En er zat nog een slok bier in zijn fles.

De voordeur van het restaurant ging open. En toen zag ze meneer woensdag langs het aquarium lopen en voorbij de Chinese leeuwen. Achter hem kwam een vrouw die onberispelijk gekleed was. Haar grijze haar was zo te zien net geknipt.

‘Hallo, Mei-Leng. Daar ben ik weer’ zei meneer woensdag. ‘Ik wilde net aan mijn tweede biertje beginnen toen ik Klaar voorbij zag lopen. En Klaar is mijn ehm. Tsja. Klaar is mijn vriendin. Het is nog pril allemaal. En dat op mijn leeftijd.’

Mei-Leng moest erom giechelen. Zelfs senioren gedroegen zich hetzelfde als pubers als ze verliefd waren. Mei-Leng pakte Klaar haar jas aan en nam haar mee naar de tafel waar Meneer woensdag altijd zat.

Niet veel later liep ze terug naar de keuken. Een bestelling van een biertje, een rode wijn. En voor Klaar ook nog een bord nasi.

wpid-20151028_123817.jpg

Door Jeroen

Jouw reactie hier!