Categorie: De Kuip

De tanden van Dirk

De Kuip, Feyenoord, Rotterdam, Voetbal

‘Heeft hij nou nieuwe tanden?’  Tijdens de samenvatting van de afscheidswedstrijd van Dirk Kuyt op Studio Sport is dat het eerste wat mijn schoonmoeder opvalt. Bij de eerstvolgende close-up valt de rij witte bijtertjes mij ook op. Zaken die je op de tribune van De Kuip niet meekrijgt worden uitvergroot op televisie.

Zittend op de tweede ring zag ik wel dat Roy Makaay ietwat forser was geworden. ‘Als hij nu een spook wil spelen dan heeft hij twee hoeslakens nodig’ vatte mijn buurman gevat samen. En zo’n middag was het tijdens de Dirk Kuyt Testimonial. In een landerige en soms wat lacherige sfeer werd afscheid genomen van de speler die voor eeuwig verbonden zal blijven met 14 mei 2017, toen om een minuut over halfdrie de tijd letterlijk even stil stond in Rotterdam.

Op de foto’s uit zijn eerste Feyenoord-periode zie je het goed. Dirk heeft in de jaren erna wel wat aan zijn uiterlijk laten doen. Niet alleen zijn tanden maar ook zijn oren zijn volgens mij onder het mes gegaan. In een tijdperk waar alles draait om uiterlijkheden ontkomt zelfs een vissersjongen uit Katwijk daar niet aan.

Een keer een verkeerde spijkerbroek dragen in de kleedkamer en je bent de rest van het seizoen het mikpunt van spot. Het zou mij niets verbazen als Depay vanaf de parterre wat toegeroepen kreeg over zijn hoed. Al was dat waarschijnlijk niets vergeleken wat sommige van Dirk zijn oud-Oranje collega’s te horen kregen.

Ik keek nog een keer naar die witte rij tanden die hij liet zien na zijn allerlaatste goal in Feyenoord-shirt. Die witte tanden stonden symbool voor zijn terugkeer. Ze gaven Dirk en Feyenoord nieuw elan. Maar vooral lieten ze zien dat als je je ergens in vastbijt alles mogelijk is. Zelfs een kampioenschap na achttien lange jaren wachten.

Brood en spelen

Algemeen, De Kuip, Feyenoord, Rotterdam, Voetbal

Sinds een bepaald stadion in Noord-Holland vernoemd werd naar de plek waar de Romeinen hun feestjes hielden met gladiatoren en leeuwen gebruik ik dat woord niet meer. Dat het woord arena in het Latijns zand betekent is gezien de strubbelingen met die grasmat aldaar een milde vorm van ironie.

De grasmat van De Kuip was op 22 april allesbehalve een zandvlakte, al probeerden die Alkmaarders daar met fakkels (ook wel Romeinse kaarsen genoemd) verandering in te brengen. Dat zal wel een Noord-Hollands dingetje zijn, want in een recente bekerfinale probeerden die zandbakbewoners uit de Bijlmer dat dus ook. Als straf kregen ze een ongenadig pak slaag van de blauwvingers uit Zwolle.

Maar waarom moest ik aan de Romeinen denken tijdens de laatste bekerfinale? Vlak na de tweede goal van Feyenoord wees Van Persie met zijn vinger richting de businessunit waar de vorige Keizer van Rotterdam bivakkeert. Gehuld in zijn witte blouse en omringt door zijn entourage werd het gebaar van de bekendste Robin na het hulpje van Batman beantwoord door een omhoog gestoken duim van Dirk Kuyt. Dezelfde Dirk Kuyt die na het laatste fluitsignaal met zijn zoontje op zijn schouders de bekerwinst vierde.

De omhoog gestoken duim betekende in Romeinse tijden dat je leven gespaard werd. Gladiator van Persie zakte op zijn knieën en iedere vezel in zijn tanige lijf stond gespannen. De leeuw AZ bleek een tandeloze tijger te zijn en hij wist dat hij Feyenoord zojuist een derde grote prijs in evenzoveel jaren (die supercup telt niemand mee toch?) had bezorgd.

Over orgies na de wedstrijd, een andere Romeinse traditie, is mij niets bekend. Dat zou met de huidige selectie ook niet lang geheim gebleven zijn, zo dol zijn die mannen op selfies maken met hun smartphone. Tijdens de huldiging, een dag na de finale, waren ze meer in de weer met hun kekke Iphones dan met het entertainen van het publiek. Al leken de aanwezige fans dat nauwelijks iets te kunnen schelen. Iets met brood en spelen wellicht. Toch weer die Romeinen.

Bekerfinale. AZ vs Feyenoord.

De Kuip, Feyenoord, Rotterdam

Die waren er al vroeg bij op het Hofplein.

All cops are zeikerds.

Paar foeilelijke logo’s op die buis.

Muziek die ik niet trek.

Een stel Benen.

Airwolf!

Of Blue Thunder.

Ben Wijnstekers houdt alles in de smiezen.

Niet laten vallen!

De 100ste bekerfinale staat op het punt te beginnen.

Fakkels.

Vak X had wat weg van Mordor.

Noord-Hollandse traditie.

1-0 door Danish Dynamite.

Bijna de 2-0

Even later wel. Die sluwe vos van een Van Persie.

Wel ons teringjong hé!

De Kuip weet dat het een kwestie van tijd is dat Feyenoord voor de dertiende keer de bekerT omhoog kan tillen. Het werd mijn zevende.

Sorry dat ik lelijke dingen over je zei Gio. Maar het was wel een matig seizoen he.

Jones was een paar keer belangrijk.

Zag ook de meelevende Van Persie.

En Dirk.

Toornstra scoort in een uitwedstrijd!!!!

En iedereen viert feest.

Afgelopen en binnen! Ron Vlaar treurt.

Bekerwinnaar!

De Wolf en de beker. Zo zou een titel  van een sprookje van Grimm kunnen zijn. Maar die zit bij Sparta hé.

Wie ruimt die rommel op?

Kijk die omhelzing tussen Houtman en Van Persie eens. Peter is van voetballer fan geworden. Mooi.

Tütüren op het Hofplein. 

Feyenoord vs Utrecht. Een wedstrijd zonder spanning

De Kuip, Feyenoord, Rotterdam, Voetbal

De opties om fatsoenlijk van noord naar zuid te rijden nemen allengs af. Geen Maastunnel, geen Coolsingel.

De overkant. Vanaf zuid gezien dan.

Ga je mee naar het stadion…

Rook.

Verwarrend tenue met die donkere broeken en sokken. Lijkt me vrij lastig voor grensrechters bijvoorbeeld.

Volle bak.

1-0 door Jorgensen die een hartje maakt.

Ziet ook nieuwbakken Feyenoorder Ayoub met nummer 8.

El Ahmadi vraagt of de grensrechter het niet goed heeft kunnen zien. Of iets van die strekking.

Deze krullenbol dus.

RVP doet zijn ding.

En de grensrechter komt schuilen bij Nijhuis.

Deze vrije trap van Larsson trof geen doel.

Maar zijn kopbal even later wel.

Nog een week geduld. Dan is de finale.

Het open Rotterdamse kampioenschap ballengooien. Feyenoord vs Excelsior

De Kuip, Feyenoord, Rotterdam, Voetbal

Het was iets minder druk dan normaal. Misschien is paasmaandag een betere dag?

Groene slierten om het bovenste gedeelte van de Rotterdamse vlag te vormen.

Oost tegen Zuid.

Gelijk al druk voor het doel van de Kralingers.

En pats. De 1-0.

Hij had niet zoveel te doen vandaag.

Dringen.

Twee tegen nul en eigenlijk wel klaar.

Berghuis maakt een fraaie goal. En mag er daarna af. Tijdens de wissel werd er ‘sukkeltje, sukkeltje’ gezongen maar dat was niet voor Berghuis maar voor diegene op vak W (Robin? Warren?) die de bal in de gracht liet vallen. Er was namelijk een kampioenschap Rotterdams ballengooien aan de gang.

Hier is de bal bij ons.

En ongeveer iedereen mist de laatste goal.

En zelfs de familie Kuyt doet mee. Tot grote hilariteit van het hele stadion.

Dat was het weer. Drie punten in de pocket.

 

 

 

 

Uitspraak

De Kuip, Feyenoord, Rotterdam

Het was op zijn zachtst gezegd een nogal onhandige uitspraak die Jan de Jong, de nieuwe algemeen directeur van Feyenoord, deed op Twitter. Hij vertelde dat in de honderd dagen dat hij in dienst was bij Feyenoord het meest aangereikte advies was om geen kranten te lezen, geen televisie te kijken en sowieso te stoppen met socialmedia.

Dat was tegen het zere been van Het Legioen dat íeder woord dat er over Feyenoord geschreven wordt op een weegschaal legt. Momenteel woedt er een verhitte discussie in Rotterdam over Feyenoord-City. Voor- en tegenstanders van dit project vliegen elkaar ongenuanceerd in de haren.

Deze discussie komt bovenop het dramatische seizoen dat Feyenoord draait en zorgt voor flink wat explosiegevaar aan de boorden van de Maas. De reactie van Jan de Jong kwam op zijn uitspraak van een paar dagen ervoor waarin hij Feyenoord vergeleek met Arsenal. Zowel qua nieuw stadion als het voor een langere termijn vastleggen van de trainer.

Van het schitterende Highbury (waar Sandra in 2005 was) verhuisde Arsenal naar een klinisch stadion waar de seizoenkaarten niet meer te betalen zijn voor de normale fan. Als je dan ook nog eens jarenlang geen rol van betekenis speelt in de competitie dan worden de pijlen terecht op de beleidsbepalers én trainer gericht.

Je moet als voorzitter ook aanvoelen wat de gevoelstemperatuur is onder de supporters voordat je zulke uitspraken doet. Mijn advies aan Jan de Jong dat hij juist niet stopt met het lezen van kranten en het kijken van televisie als het om zijn club gaat. Als we iets niet willen dan is het ‘het Arsenal’ van de lage landen worden. Een club met een roemrucht verleden maar ook een die zelden iets wint. En over het voor langere tijd vastleggen van een trainer, daar moeten we het ook nog maar eens even over hebben.

Torpedo Rotterdam vs Lokomotiv Tilburg. Siberisch koude halve finale.

De Kuip, Feyenoord, Rotterdam, Voetbal

Het Russische monster. The beast from the east. Zelden zoveel lagen kleding aangetrokken. Als ik om zou vallen bestond het gevaar dat ik niet meer op eigen kracht op kon staan.

Avondwedstrijdje in De Kuip. Je zag er meer mutsen dan in een gemiddelde film van Kim H.

De Tilburgers hadden ook wat vuurwerk mee.

Maar ook aan Rotterdamse zijde genoeg rook.

Robin Van Persie, leek in deze wedstrijd af en toe een zaalvoetballer met die trucs van hem.

El Ahmadi, paar keer gevaarlijk, vergeet hier de bal. Vastgevroren vermoed ik.

Loon naar werken. De neiging om als een echte ultra mijn shirt uit te trekken kon ik net onderdrukken.

Platvinkie met een hartversterkertje.

De cameraman van Fox had ook wat last van de gure wind.

2-0 en de finale lonkt.

Gio ziet dat het laatste redmiddel om nog wat van dit seizoen te maken met beide handen vastgepakt wordt.

3-0 en bij het weggaan wilde ik iedereen prettige feestdagen wensen. Zo koud was het. 

Feyenoord vs Heracles, ongeveer 9 maanden later

De Kuip, Feyenoord, Rotterdam, Voetbal

Iets minder spanning, iets minder sfeer en een iets mindere wedstrijd. Maar laten we het positief houden.

Het voorplein in een schitterend voorjaarszonnetje.

Van Persie voor het eerst in de basis na zijn terugkeer.

Een aftrap en huddle die nu wel zichtbaar is tegen Heracles.

Rommelig en erg matig.

Zagen ook de beleidsbepalers.

Een Feyenoord-wijsheid is: ‘hebben de duiven op het veld vrij spel, nou dan weet je het wel’.

Dan maken we gewoon nog een keer een foto van een lichtmast joh.

Schitterende goal in de tweede helft. Daarna was het af en toe nog billenknijpen.

RVP bedankt GIO. 

En dat was het wel weer.

 

Huize avondrood

De Kuip, Feyenoord, Voetbal

Er steeg een luid gejuich op toen Robin van Persie in de thuiswedstrijd tegen Ado Den Haag begon met warmlopen. De Haagse aanhang zong pesterig ‘ouwe lul’ en de routinier lachte zijn tanden bloot. Een paar dagen ervoor had hij zijn rentree gemaakt op een ondergrond waar slechts weinig beesten zouden kunnen overleven. Het gebrek aan gras in de Galgenwaard zou een Giro 555 actie rechtvaardigen.

Zelfs in de korte speeltijd die hem gegund werd drukte Van Persie in Utrecht zijn stempel op de wedstrijd. Al had hij, dat moet gezegd worden, de winnende treffer moeten maken. In tientallen columns en beschouwingen hoorde ik dat Van Persie geen Kuijt was. En Kuijt geen Van Persie.

In Nederland zijn we slecht in het omgaan van mensen die hun hoofd boven het maaiveld uitsteken. Hele volksstammen zitten zich voor de televisie te verkneukelen als het weer eens mis gaat tijdens het songfestival of de kwalificatie voor een voetbaltoernooi. Een collectief ‘zie je wel’ wordt er vanuit rijtjeshuizen verzucht als het misgaat. Voornamelijk door mensen die nog geen twee noten zuiver kunnen zingen of vijfhonderd meter hard kunnen lopen zonder aan het zuurstof te moeten.

Ongeveer tegelijkertijd met de terugkomst van Van Persie, die ook gewoon zijn zakken had kunnen vullen in de ‘zandbak’, tekende Tim Cahill een contract bij Millwall. Cahill, 38 inmiddels, komt binnen als een held en niemand twijfelt aan zijn gedrevenheid. Hij gaat zijn voetbalpensioen in Londen nog even uitstellen.

De laatste minuten van zijn warming-up bleef Van Persie steeds dichter in de buurt van het vak waar de trainers zich mogen bewegen. Alsof hij bang was dat Gio hem zou vergeten. Iets wat mij tijdens het minutenlang toezingen van nummer 32 vrijwel onmogelijk leek.

Bij de eerste balcontacten in zijn eigen Kuip etaleerde Van Persie zijn klasse, als werd dit niet door al zijn teamgenoten begrepen. Nee, Van Persie is geen Kuijt. Hij zal niet achter iedere bal aandraven als een jonge labrador. Maar met elf Vilhelna’s win je geen wedstrijd en met elf Kuijt’s en Van Persie’s ook niet. Maar laat De Kuip het komende anderhalf jaar fungeren als huize avondrood voor ‘opa’ Van Persie. Ook in bejaardenhuizen heb je altijd wel een ‘ouwe lul’ die op het groene laken de jeugd nog een lesje kan leren.

Vissen

De Kuip, Feyenoord, verhalen, Voetbal

“Van der Gijp, daar komt je kans, laat de keeper nou eens vissen”

Toen Jaap Valkhoff begin jaren ‘60 de tekst neerpende, voor wat het beroemdste voetballied van Nederland zou worden, kon hij in de tekst niet om Feyenoords naoorlogse topscorer aller tijden heen. Met 177 goals in 233 competitiewedstrijden zou Cor van der Gijp tegenwoordig voor een astronomisch bedrag naar een buitenlandse topclub vertrekken. In plaats daarvan ging hij na zijn lange carrière in Rotterdam naar Blauw-Wit in Amsterdam.

In de versies die later opgenomen werden voelde het veranderen van juist dit ene zinnetje als heiligschennis. In 1992 klonk het nog: 

“Hé Gaston, daar komt je kans, laat de keeper nou eens vissen”.

Natuurlijk is Gaston Taument een held, de belichaming van de wederopstanding begin jaren ’90. Zijn rush en goal in De Klassieker staat iedereen nog bij. Dat Gaston, 45 goals in 204 wedstrijden, destijds in een wat opgepimpte versie van het clublied genoemd wordt daar kon ik wel mee leven.
Maar in een nog latere versie maken de tekstschrijvers het wel erg bont. Gaston Taument is aan de kant gezet ten faveure van Thomas Buffel. Prima speler hoor, ik vond het oprecht jammer dat hij bij Feyenoord vertrok. De tekst, die overigens nog steeds op een officiële website van Feyenoord te vinden is, is als volgt:

“Buffel kijk! Daar komt je kans, laat de keeper nou eens vissen”

Buffeltje liet keepers regelmatig vissen. Maar liefst 34 keer in 80 wedstrijden. Maar dat komt absoluut niet in de buurt van Cor van der Gijp zijn indrukwekkende aantal. Al moet gezegd worden dat Buffel een aanvallende middenvelder was en geen spits.

Nee, als het clublied dan zo nodig in een nieuw jasje gestoken moet worden dan zou ik voorstellen om er “Dirk Kuijt, daar komt je kans, laat de keeper nou eens vissen” van te maken. Dat bekt ook wel lekker. Met de nadruk op Dirrek.

Maar als dat niet gebeurt dan moeten ze in de lengte van de dagen de originele versie, het liefst met een kraakje in de single, voor aanvang van de wedstrijd draaien. Alleen al als eerbetoon aan spelers als Coen Moulijn en Beertje Kreijermaat. En aan Cor van der Gijp, die de vaderlandse keepers maar liefst 177 keer liet vissen. Een levende legende.