Categorie: De Kuip

Er steeg een luid gejuich op toen Robin van Persie in de thuiswedstrijd tegen Ado Den Haag begon met warmlopen. De Haagse aanhang zong pesterig ‘ouwe lul’ en de routinier lachte zijn tanden bloot. Een paar dagen ervoor had hij zijn rentree gemaakt op een ondergrond waar slechts weinig beesten zouden kunnen overleven. Het gebrek aan gras in de Galgenwaard zou een Giro 555 actie rechtvaardigen.

Zelfs in de korte speeltijd die hem gegund werd drukte Van Persie in Utrecht zijn stempel op de wedstrijd. Al had hij, dat moet gezegd worden, de winnende treffer moeten maken. In tientallen columns en beschouwingen hoorde ik dat Van Persie geen Kuijt was. En Kuijt geen Van Persie.

In Nederland zijn we slecht in het omgaan van mensen die hun hoofd boven het maaiveld uitsteken. Hele volksstammen zitten zich voor de televisie te verkneukelen als het weer eens mis gaat tijdens het songfestival of de kwalificatie voor een voetbaltoernooi. Een collectief ‘zie je wel’ wordt er vanuit rijtjeshuizen verzucht als het misgaat. Voornamelijk door mensen die nog geen twee noten zuiver kunnen zingen of vijfhonderd meter hard kunnen lopen zonder aan het zuurstof te moeten.

Ongeveer tegelijkertijd met de terugkomst van Van Persie, die ook gewoon zijn zakken had kunnen vullen in de ‘zandbak’, tekende Tim Cahill een contract bij Millwall. Cahill, 38 inmiddels, komt binnen als een held en niemand twijfelt aan zijn gedrevenheid. Hij gaat zijn voetbalpensioen in Londen nog even uitstellen.

De laatste minuten van zijn warming-up bleef Van Persie steeds dichter in de buurt van het vak waar de trainers zich mogen bewegen. Alsof hij bang was dat Gio hem zou vergeten. Iets wat mij tijdens het minutenlang toezingen van nummer 32 vrijwel onmogelijk leek.

Bij de eerste balcontacten in zijn eigen Kuip etaleerde Van Persie zijn klasse, als werd dit niet door al zijn teamgenoten begrepen. Nee, Van Persie is geen Kuijt. Hij zal niet achter iedere bal aandraven als een jonge labrador. Maar met elf Vilhelna’s win je geen wedstrijd en met elf Kuijt’s en Van Persie’s ook niet. Maar laat De Kuip het komende anderhalf jaar fungeren als huize avondrood voor ‘opa’ Van Persie. Ook in bejaardenhuizen heb je altijd wel een ‘ouwe lul’ die op het groene laken de jeugd nog een lesje kan leren.