Feyenoord – Hardlopen – Groundhopping – Muziek – Reizen
Tweede uitverkochte wedstrijd binnen 4 dagen. Weer tegen een Brabantse club.
De verwaarlozing van De Kuip. (aad de) Mos op de trappen.
Geen handen schudden maar wel een lekkere intieme huddle.
Een soort van Ultra’s?
Na de 1-0 een virtuele high-five.
Niet veel later levert een protest bij de scheidsrechter niets op.
2-0.
Blijf nou van elkaar a-hááf!
Geen 3-0.
Bergosso, dé man van 2020 tot nu toe.
Deze bal gaat Narsingh niet scoren.
En deze ook niet.
Soms is het gewoon ff mooi om door Rotterdam te wandelen. Vanaf station Rijnhaven via het Afrikaanderplein en de Beijerlandselaan richting Kuip.
Een behoorlijk vol stadion. Als er met passie gevoetbald wordt komt het publiek vanzelf.
De bank met Bozenik. Die zou later nog Blijenik worden.
Huddle met een van de uitblinkers van de laatste tijd, Bijlow, op de rug gezien.
Dat düürde niet lang voordat we konden jüichen. Doelpünt in De Küip.
Lekkere binnenkomerT.
En ook gewoon een vrije trap opeisen,
Bleek loos alarm.
Feyenoord drong nog wel aan maar in de tweede helft werd het toch wat link.
Bevrijdende 2-0 van Jorgensen.
Hem.
Die nieuwe kleurstelling vindt mijn camera niet zo fijn. Maar er staat dus 2-0.
En de man van de derde goal was Sinisterra.
Wissel. Jorgensen eraf en Bozenik erin. Een wissel die we de komende tijd vaker zullen zien.
Jammer dat Berghuis niet accuraat was.
Maar hij was toch een Blijenik.
Chaos wordt in de Griekse mythologie voorgesteld als een bodemloze leegte waar alles eindeloos valt. Niet naar beneden, want er is geen enkele oriëntatie mogelijk, maar alle kanten op.
Alle kanten op. Een beetje zoals het veldspel én beleid van Feyenoord de laatste decennia. Als we eens een prijs pakken wordt er zelden op voortgeborduurd. Zo was de UEFA-Cup winst in 2002 geen opmaat naar een blijvende positie in de Europese subtop en maakte de recente titel ons niet tot een vaste gast als om het structureel meedoen om het kampioenschap gaat.
Het zijn incidenten op de groene mat tegen een decor van roddel, achterklap en intriges. Van trainers die klagen over het niet legen van prullenbakken tot bestuurders die elkaar via de bevriende lijntjes met de pers zwart proberen te maken.
De recente resultaten onder Dick Advocaat verbloemen veel. Maar grootste deel van Het Legioen is het gekonkel op de burelen van het Maasgebouw al jaren meer dan zat. De recente sprong op de ranglijst heeft de druk, als het om het voetballende gedeelte gaat, eraf gehaald. De spelers zijn even uit de wind gehaald.
Maar aan de Olympiaweg waait het niet, er is eerder sprake van een tornado. Verhalen over investeerders, de rol van de VVF. Commissarissen die niet op hun positie terug mogen komen. Gouden aandelen, een algemeen directeur die niemand wilde en een ex-punker die aan alle touwtjes trekt.
Waar Vitesse (waar het ook nooit rustig is) weleens gekscherend FC Hollywood aan de Rijn wordt genoemd kunnen we Feyenoord gerust FC Chaos aan de Maas noemen.
In de Griekse mythologie spreekt men van een chaoskampf als er een duidelijke strijd is tussen het goede en het kwade. Maar wie er goed is en wie er kwaad valt in Rotterdam nauwelijks meer te herleiden. Chaos troef.
Het Maasgebouw in aanbouw.
In al die jaren dat ik naar De Kuip ga voor Feyenoord tegen PSV heb ik de Eindhovenaren slechts een handvol keren zien winnen in onze Rotterdamse tempel. Zelfs de elftallen bij supersterren als Ronaldo en Romario wonnen zelden in Rotterdam.
Mede daarom stapte ik vol goede moed op de fiets richting De Kuip.
De elektrische fiets weliswaar. Ik had die ochtend ook al ruim 22 kilometer hardgelopen. We moeten niet overdrijven.
Binnen drie kwartier bij De Kuip.
Het voorplein op wedstrijddagen. Hartje.
Afscheid van Vilhena
Vette T op zijn pet.
We gaan bijna beginnen.
Een gejuich uit duizend kelen.
Feyenoord in de verdrukking. Het eerste kwartier was niet echt goed.
Nog geen gebroken been bij de trainer van PSV.
En plotsklaps de 1-0.
En vlak daarna high-fivende spelers. Feyenoord krijgt een strafschop.
Aanleggen.
En raak.
Buikschuivers.
Zij kijken tevreden toe.
Feyenoord gaf vaak goed rugdekking en Geertruida speelde een prima pot.
Penalty om niks. Maar ja, hij gaat lekker op de stip. Een boel gejank van PSV’ers.
Berghuis weet zelf ook wel waar ie hem gaat schieten hoor.
Huppetee. Drie tegen nul.
Even socialisen met de boys.
‘He’s getting sacked in the morning!’
Hij heeft de eindstand een soort van op zijn rug want PSV scoorde nog een fraaie goal. Zonde want Vermeer had een clean sheet verdiend.
90 minuten en bijna klaar. Mooie pot. Slecht voetbal en toch winnen.
Black Friday deals werden beschermd door de hermandad.
De Kuip wacht wederom een heet avondje.
Wat gezellige Rotterdamse deuntjes in de regen.
Van mij hoeft dit niet zo. Support your local.
Een marsmannetje in de goal. Ik dacht altijd dat die groen waren.
Mijn honderdste Europese wedstrijd. Met rook en fakkels.
Eerste helft was Feyenoord de bovenliggende partij. Ondanks deze tegenaanval.
En daarom ook de terechte 1-0.
Dat net zorgt ervoor dat je niet echt lekkere foto’s kunt maken.
Rangers nog meer in de verdrukking.
Ziet ook hij.
No surrender zeg je?
Na rust zijn de rollen omgedraaid. Althans, voor een klein deel van de wedstrijd. Hier vieren de Rangers de gelijkmaker.
Maar na een achterstand komt Feyenoord weer terug tot 2-2.
Beide ploegen moesten genoegen nemen met een gelijkspel.
Dat hebben we eerder gedaan. Het was wederom een mooie groep mensen met wie ik op pad ging. 21 kilometer langs de drie Rotterdamse stadions.
De Kuip in de zon. Wedstrijd tegen een laagvliegert. Wat zou er fout kunnen gaan?
Rotterdam, gezien vanaf de tweede ring.
Speelde een goede pot. Maar dat vonden wij, de wijze mannen en vrouwen, al voor zijn goal.
Dickie ziet dat het nog niet al te best gaat.
Slecht leesbaar, maar er staat toch echt 0-2.
Aansluitingstreffer.
Uit deze vrije trap zou de 2-2 vallen.
Te vroeg met afdrukken. Je ziet de bal, die van richting verandert werd, al aankomen. De keeperT staat op het verkeerde been.
En zo staat het weer gelijk.
Tweede helft was een soort van stormloopje op het doel van RKC. Maar de bal wilde er niet echt in. Of het was onkunde, dat kan ook.
Vlak voor tijd hier de vrije trap…..
….waaruit de hier redelijk vrijgelaten Senesi de 3-2 zou binnenkoppen.
Stapel gasten.
Ondertussen wat gedoe met kaarten.
En zo stond RKC ineens met 10 man.
En 3-2 achter. Maar dat viel niet op de foto te krijgen.
En een zwaargewonde keeper. Manmanman, wat een gedoe.
Met de Metro en tram naar De Kuip. Zelfs André Bahia moest bij halte Wilhelminaplein 3 volle trams voor laten gaan.
Even mijn nieuwe camera uittesten. 30 x zoom in plaats van 20 x en ook betere avondfoto’s viel me al op.
Geen idee wie die gozert is die bij de warming-up is betrokken. Maar die kan echt geen enkele fatsoenlijke bal kaatsen.
Leuk bekertje op dat doek. Hebben we wel eens gewonnen.
De scheidsrechters hadden compressiekousen bij de damesafdeling gehaald.
Beetje vuurwerk joh. De boete kunnen die gasten van Young Boys direct meenemen in een zak met Franken.
Ga ik even naar het toilet mis ik bijna een goal zeg.
Die Young Boys waren wel een stuk beter dan in Zwitserland.
“We didn’t know you where in….”
Zwitserse Franks zat die gasten.
Tweede helft was moeilijk, vrij moeilijk.
Helaas wel terecht.
Jorgensen buigt het hoofd. Het wordt nog lastig in deze poule.
Als je goed kijkt is het eigenlijk een bende rondom De Kuip. Allemaal bedrijven en slecht onderhouden groen.
Nog niet zo lang geleden was Feyenoord vs Heracles de wedstrijd die alles zou veranderen. We zouden weer meegaan in de vaart der volkeren. De realiteit is echter dat we na 10 wedstrijden in dit seizoen in het rechterrijtje staan.
Door velen als de oplossing voor Stam gezien. Door mij niet. Met Dirk gaat het echt niet beter. Maar Stam kan beter vandaag dan morgen nog zijn biezen pakken.
Niet echt vol maar de mensen die er nu zijn verdienen een lintje.
En weer puntverlies. Japio heeft geen idee. En ik heb geen zin om me erover op te winden.
Door de mail die ik van Feyenoord ontving ging de fantasie met me aan de haal. Via het bericht, versierd met een pompoen, skelet en spook kon je je kind inschrijven voor een Halloween-tour door De Kuip. Met Makaay als fantoom en Joszef als magier.
In de herfstvakantie wordt het mooiste stadion van Nederland omgetoverd tot een waar spookhuis las ik. Dat het kan spoken in De Kuip daar kan menig club over mee praten. Maar de laatste veertig jaar is het stadion ook een kerkhof gebleken voor menig trainer.
De eerste oefenmeester die ik aan het werk zag was Rinus Israel. Het bewijs dat een goede verdediger niet vanzelfsprekend een goede trainer hoeft te zijn (hallo Jaap!). Daarna volgden nog 20 trainers waarvan er behoorlijk veel het veld voortijdig moesten ruimen, of er zelf de brui aan gaven. De Kuip als knekelhuis voor gesneuvelde oefenmeesters.
Dat het huidige bestuur volledig uit ‘ad’-jes bestaat en er geen levende ziel voor een bestuursfunctie valt te vinden geeft ook te denken. Waarschijnlijk is iedereen bang voor de vele lijken in de kast van het Maasgebouw.
Zo bezien is het stadion de juiste plek voor een Halloween-tour.