Toen de ongelukkig terecht gekomen stagediver eindelijk weer opgekrabbeld was zette de band het volgende nummer in. Toevallig  genoeg was dat het toepasselijke  ‘i will survive’ en de zaal zong weer als een man mee.

wpid-wp-1487665977313.jpg

Want zo’n avond was het. Een grote sing-a-long van bekende (en iets minder bekende) nummers overgoten met een punkrock-sausje. Het was de derde keer dat ik Me First & The Gimme Gimmes zag. Bij de eerste twee keren was Fat Mike erbij en dat zorgde (ongetwijfeld na het nuttigen  van wat geestverruimde middelen die hier in de lage landen eenvoudig te verkrijgen zijn) voor het nodige geouwehoer op het podium. Net zoals vaak bij zijn eigen band NOFX het geval is. Wat me wel opviel was dat het publiek redelijk oud was (vandaar dat ze alle klassiekers uit hun vaders platenkast mee konden zingen) en er weinig filmende telefoons te zien waren in het publiek.

De line-up van de Gimmes bestond op deze zondag in De Melkweg uit Jay Bentley van Bad Religion, Chris Shiflett van Foo Fighters, Dave Raun en Joey Cape van Lagwagon. En uiteraard zanger Spike. Bij Leaving on a jetplane, het tweede nummer, bleek al dat de zaal zin had in een feestje en dienden zich de eerste (nog voorzichtig alsof het een eerste zwemles betrof) stagedivers aan. Spike kondigde bijna ieder nummer als een cover aan (wat het feit dat ze alleen maar covers spelen redelijk hilarisch maakt) en in rap tempo kwamen o.a. ‘Sloop John B’‘Me and julio down by the schoolyard’, ‘(Ghost) Riders in the Sky’, ‘Jolene’, ‘Mandy’, ‘Sweet Caroline’ en ‘Country Roads’ voorbij.

wpid-wp-1487666004500.jpg

Na een krap uurtje hielden ze het voor gezien om een paar minuten later weer terug te keren. Tijdens de toegiften nam een stagediver dus wat meer risico en hij werd niet opgevangen door het publiek vooraan. Die hadden geen oog voor de jongen die vrij hard terecht kwam. Door wat mensen in het publiek en de beveiliging van de Melkweg stond hij na 5 minuten pijnlijke stilte onder luid applaus weer op en werd via de zijkant afgevoerd. Voor de band de hoogste tijd om de grootste hit van Gloria Gaynor op full speed ten gehore te brengen.

Bij het teruglopen van de melkweg naar de garage (waar we een schamele 18 euro voor twee en een half uur parkeren konden aftikken) reed een ambulance onverrichter zake bij het concertpodium weg.

‘Did you think I’d lay down and die? Oh no, not I, I will survive’

Door Jeroen

Jouw reactie hier!