De eerste keer dat ik in De Kuip een wedstrijd van Feyenoord zag was Rinus Israël de trainer. Met zijn cynische opmerkingen maakte hij zichzelf niet echt populair bij de spelersgroep. Mario ‘kind van vak-S’ Been vertrok zelfs door hem naar Pisa. Al is het niet geheel uit te sluiten dat de lires die hij in het vooruitzicht kreeg ook een rol hebben gespeeld. Dan kun je nog als aanvoerder de Europacup 1 hebben gewonnen. Rinus kreeg de handen niet op elkaar bij de fans.
Ik was toen twaalf jaar en Israël kwam op mij over als een oude zeurderige man. Hij was destijds 44, net zo oud als Gio nu is en zelfs een jaar jonger dan dat ik nu ben. Nu ben ik zelf ook aan het veranderen in een ouwe cynische Feyenoorder dus ik neem Rinus Israël niets kwalijk, het is wat deze club met je doet.
Trainers waren destijds steevast oudere mannen in regenjassen. En voor mannen in regenjassen moest je oppassen, dat wist iedereen. Na Israël kwamen Jacobs, Verbeek en daarna het tandem Verbeek & Bengtsson. En allemaal waren ze niet in staat de vrije val van Feyenoord te voorkomen. In die tijd was het aankondigen van een trainer een mededeling van 4 regels in de sportkaternen van het AD. Als supporter moest je het met die mededeling doen.
Pas met de aanstelling van Wim Jansen en daarna van Hanegem kreeg de club weer wat van zijn oude glorie terug. Van de rits trainers die volgden waren alleen Beenhakker, Van Marwijk en Giovanni succesvol, de rest verdween (een enkeling daargelaten) anoniem via de achterdeur van De Kuip. Niet zelden met een enorme deuk in hun reputatie.
Vandaag werd bekend dat Dick Advocaat, niet zelden gekleed in regenjas, afziet van een rol als trainer in De Kuip. De berichten in de pers en (vooral) social media hebben hem doen besluiten om geen trainer te worden. En eigenlijk kan ik hem geen ongelijk geven. Wie wil er trainer worden in wéér een tussenjaar? En in een tussenjaar waar een deel van Het Legioen uitkijkt naar de nieuwe kroonprins Kuyt, die overigens als trainer ook nog niets gepresteerd heeft. Het is vooral de manier waarop het nu gaat. Juist door social media begint het een soort van Idols of The Voice te worden, een populariteitswedstrijd.
Wat er nog aan ontbreekt zijn een paar draaiende stoelen op de middenstip in De Kuip. Al hebben de zitjes in de dug-out er wel wat weg van. Maar ja, op die plek moet nu juist de nieuwe trainer komen te zitten. Met of zonder regenjas.
De eerste training in 1989. Foto maakte ik zelf.