Bijna twee jaar geleden ging ik na de feestelijkheden in De Kuip, via een tussenstop bij een maat, naar de lokale kroeg in mijn woonplaats.
Ik had niet zoveel zin om bij het Hofplein tussen een selfies-makende massa te staan die van hun leven nog nooit in De Kuip waren geweest. Noem me een voetbalsnob maar in dat geval voel ik mij inderdaad een betere supporter, een die er door weer en wind zit. Ik ken mezelf goed genoeg om me niet tussen de gloryhunters te willen begeven.
Laatst werd ik op weg naar De Kuip door een oudere man aangesproken dat ik mijn Feyenoord-shirt beter uit kon trekken. Op mijn vraag of je niet altijd voor je club hoort te zijn kreeg ik geen antwoord. In een matig seizoen heb je minder vrienden.
De afgelopen maanden werden we in het Rotterdamse doodgegooid met hoofdstedelijk succes. De columnisten van het van oudsher Rotterdamse AD gedroegen zich als fanboys en TV Rijnmond maakte op straat potsierlijke items als ‘juicht Rotterdam voor Ajax?’ Alsof het echt goed voor de vaderlandse competitie is als 1 team 90 miljoen ophaalt. Ongeveer de begroting van alle andere clubs bij elkaar. Nee, van mij hoefden ze uiteraard niet te winnen. En geloof me, dat is andersom ook zo.
Nu dacht ik alles wel gezien te hebben maar sinds gisteravond staan er talloze aftel-filmpjes op social media. Met vriendengroepen die op hun paasbest, en in sommige gevallen met een glas champagne in hun klauwen, aftellen naar het einde van de wedstrijd in de Arena. Hoe dat afliep weten we allemaal. Ik keek naar de umbrella academy op Netflix maar mijn telefoon trilde op een gegeven moment net zo hard als het doelnet achter Onana.
Die aftelfilmpjes zijn hilarisch en exemplarisch voor de tijd waarin we leven. Iedereen wil een graantje meepikken van succes. De mooiste is een filmpje waarbij een meisje ‘buiten de tijd’ schreeuwt. Alsof het hockey is.
Iedere club krijgt de supporters die het verdient. Hadden wij in mei 2017 een Hofplein vol, bij onze aartsrivaal kroop iedereen onder zijn steen vandaan.
Voor al die lui vond ik die 2-3 nog het allermooist. Al stappen zij net zo makkelijk over op het Nederlands hockeyteam, Max Verstappen of het songfestival. Daar bestaat een woord voor: Gloryhunters.
Champagne iemand?