Feyenoord – Hardlopen – Groundhopping – Muziek – Reizen
Terug naar Bangkok is een lange dag. De slechte weg in Cambodja richting de grens en de files (de hele dag door) in en rondom Bangkok.
Bij het hotel haalden we een lekkere pad Thai bij een stalletje en een Singha bij de Seven-eleven. Nog 1 dag hier en dan vliegen we vannacht terug.
Cambodja is een arm land. En omdat wij wederom van de gastvrijheid mochten genieten, wilden we iets terug doen. Een kleine oproep onder familie, vrienden en collega’s via met name whatsapp en messenger groepen (sorry voor de overlast) leverde Sandra ruim 600 dollar op. Ter plekke zijn we op zoek gegaan naar een goed doel, en hebben we veel spullen voor een lokale school aan kunnen schaffen. Iedereen (teveel om te taggen) bedankt voor de donaties!
Deze school, opgezet door een tuktuk-chauffeur, geeft de kinderen in dit arme gebied extra lessen in Engels maar ook in handenarbeid en traditionele dans (zaken die ze op de openbare school niet onderwezen krijgen). Tevens fungeert de bibliotheek van de school als bieb voor de hele gemeenschap. Als klap op de vuurpijl proberen ze ook een plastic-vrije school te zijn. Alles wat je hier koopt wordt in plastic zakjes gedaan en om nou te zeggen dat alles opgeruimd wordt. Meer info op hun website: https://www.seedbeginnings.com
Enfin, met het geld hebben Sandra en Phary inkopen gedaan op de markt. Pennen, schriften, kleurpotloden, klei, lijm en nog veel meer. Voor de rest schoolboeken en posters om bijvoorbeeld tot 100 in het khmer en Engels te tellen. De rest van het geld hebben we gedoneerd zodat ze nog meer leesboeken kunnen kopen. Het geld dat we opgehaald hebben is dus voor 100% goed terecht gekomen.
De kinderen (en de leiding) waren echt enorm blij. Het leek op kerstmis en Sinterklaas tegelijk. Een aantal spullen was verpakt in plastic en dat leverde ons (terecht) een reprimande op van een van de leerlingen 😁 ‘No plastic’
De kinderen mochten gelijk met de klei spelen en de komende dagen kunnen ze echt gaan kleuren met alle kleuren van de regenboog. Een juf vertelde dat de kinderen nu met maximaal 2 kleurpotloden moesten tekenen omdat ze niet meer kleurpotloden hadden! De tekeningen zullen vanaf nu een stuk kleurrijker zijn dus.
Mocht je ook nog wat willen doneren, laat het ons dan weten of als je ook naar een land gaat waar de lokale bevolking wel wat hulp kan gebruiken, doe dan iets soortgelijks. Met een klein bedrag (en donatie van goederen) kun je kinderen al enorm blij maken.
De foto’s spreken voor zich. De school heeft momenteel 110 leerlingen van diverse leeftijden. Een deel mocht delen in de vreugde van de nieuwe spullen.
Aardig trappetje.
Op vakantie In een land waar men geluk af probeert te dwingen met offers aan Boeddha bestaat er niets zoals toeval.
Ik schrok om tien over een lokale tijd wakker. Met een slaperig hoofd, mijn bril buiten handbereik én een oogafwijking van -5 duizelden de letters op de website van het AD me een beetje.
Met de telefoon onder de dekens om mijn slapende zoon niet wakker te maken zag ik het volgende staan:
5-5 Feyenoord! Pablo Rosario mist strafschop
Blijkbaar was ik precies op tijd wakker geworden voor de beslissende penalty. Na bijna acht uur rijden door Cambodja had ik, na een boel gedoe met een VPN tunnel, een vergeten wachtwoord van fox en een kille mededeling dat deze stream niet in deze regio beschikbaar zou zijn, de moed opgegeven dat ik de wedstrijd nog zou kunnen zien. En met een aftrap om 23:00 uur plaatselijke tijd waren de mogelijkheden om de supercup ergens anders te kijken nogal beperkt.
Als een maniak ververste ik de pagina op mijn iPhone tot het verlossende bericht kwam.
6-5 Feyenoord! Jordy Clasie benut strafschop. Feyenoord wint de Johan Cruijff Schaal.
Buiten maakten de krekels een lawaai van jewelste en bij de overburen blafte een hond. Met een gerust hart viel ik in slaap. Bij het wakker worden klonk er in de verte het gebed van een monnik. Richting het oude, in Franse stijl gebouwde, centrum passeerden we een tempel waar een meisje in een Liverpool-shirt op haar brommer zat te wachten.
Van Justin Bijlow had hier nog nooit iemand gehoord. Maar dat is slechts een kwestie van tijd en een paar welgemeende offers.
Maar ook veel fruit.
Overal hebben ze hier mascottes. Van een durian in Kampot tot een gigantische krab in de zee bij Kep. Mooie lui die Cambodjanen.
Vrij spookachtige plaats. Je ziet soms geen hand voor ogen. De Franse overheersers hadden hier hun casino en buitenverblijven om even de warmte te kunnen ontvluchten. Nu wordt er volop gebouwd aan iets wat over een aantal jaar wederom een spookstad zal zijn want dat weer joh.
We zijn nog steeds in Kirirom National park. Vandaag een fraaie waterval bezocht, een tempel en ook nog eens vijf kilometer gerend. Maar dat was eigenlijk gekkenwerk.
Dat verwacht je niet hè. Kamperen in Cambodja. Gisteren reden we van Battambang naar Kampong Chhnang. Kampong betekent stad aan het water en Chhnang betekent aardewerk. Dus in Kampong Chhnang verkopen ze veel aardewerk.
Vandaag was een schitterende tocht langs groene rijstvelden en een soort mini grand-canyon. Daarna kwamen we uit in Kirirom, een National park, waar we met zijn vijven in een megatent slapen.
We zijn nu in Kampong Chhnang
Avondeten in Kampong Chhnang.
Ongeveer 32 mensen in een busje.