“Hello sir, where a you from?” De taxichauffeur kijkt me glimlachend aan. Een groot contrast met de foto op zijn vergunning die op zijn dashboard prijkt. Daar staat de man, jaren jonger, een stuk serieuzer op de foto. Niet zelden heb ik het idee in Azië dat er gewoon op iemand anders zijn licentie gereden wordt. Only in Asia.

“Holland”, antwoord ik naar eer en geweten, mijn wieg stond immers onder de rook van Rotterdam en The Netherlands gebruikt geen weldenkend mens. “Ah Hol-land. Van Nistelrooy. Manchester United! Bergkamp. Arsenal. Very Good!” De bekende Thaise glimlach verschijnt op zijn gezicht. Het heeft geen nut om hem te vertellen dat beide spelers allang gestopt zijn, want de Thai zijn voetbalgek. Niet voor niets liep Everton jarenlang met Chang op de borst, een van de bekendste biermerken hier. En wat te denken van Leicester City? Hun voornaamste geldschieter is King Power, de uitbater van de grootste vliegvelden in dit Aziatische land.

Op de trainingspakken van Chelsea is de bekende stierenkop van Caraboa te bewonderen: een mierzoet energiedrankje waarvan Red Bull het recept heeft gestolen. “Ajaan Robbins! Robbins!” Heel even moet ik nadenken wat hij nou zegt. De airco in zijn taxi verlamde mijn hersenen. “Ajaan Robbins! Beijen munsjen!” Robben, onze laatste internationale ster. De enige speler die de eveneens in het oranje geklede – en overal zichtbare – monniken nog het bloed onder nagels zou kunnen doen krijgen met zijn spel.

Op het moment dat de chauffeur zijn taxi met ware doodsverachting het knettergekke verkeer van Bangkok instuurt, vraag ik me af over welke Nederlandse spelers hij over pakweg vijf jaar zou beginnen. Depay..? Die heeft zijn kans gehad in de Premier League. Karsdorp, Klaassen of Kongolo, de tot nu toe de grootste transfers deze zomer? Waarschijnlijk niet. Aanvallers beklijven meer in het internationale voetbal. Met één hand bezig op zijn telefoon en de andere aan het stuur, ontwijkt hij tuktuks en tientallen brommers. “Holland, Van Persie! Manchester! Arsenal. Good striker!”

“No, Van Persie Feyenoord!” is mijn antwoord. Er valt een stilte waarin blijkt dat de laatste transfergeruchten Bangkok nog niet hebben bereikt. De chauffeur kijkt me aan met een serieuze blik waardoor ik zeker weet dat hij diegene is die op de foto staat. Het gesprek slaat gelijk dood. De beste man vermoedt waarschijnlijk dat ik de zoveelste toerist ben die teveel Chang heeft gedronken op Khao San Road. De rest van de rit wordt er vooral gezwegen.

Door Jeroen

2 gedachte over “Bangkok Blues”
  1. Waarschijnlijk zegt Feyenoord hem gewoon niets. Meestal kennen ze alleen Ajax en heel soms PSV. Dat is ook niet gek aangezien Ajax veel meer gewonnen heeft en internationaal natuurlijk erg tot de verbeelding spreekt (4 x Europa Cup 1, 2 x Wereldbeker, ook alle Europa Cups gewonnen).

Jouw reactie hier!