Maand: maart 2017
Bordes
Als ik op de Van Brienenoordbrug in de richting van Dordrecht rijd dan kijk ik steevast even naar rechts. Naar De Kuip in haar volle glorie. Op mooie dagen glinstert het dak je tegemoet en priemen de lichtmasten richting de hemel. Hetzelfde heb ik als ik op de Coolsingel loop, of op weg naar zuid langs het stadhuis rijd. Mijn blik blijft altijd even hangen bij het bordes.
Dit jaar sta ik zeker al drie keer op de Coolsingel. Bij de start en finish van de Marathon en bij de finish van de Roparun, bijna 8 weken later.
En toch, toch kan ik iedere keer mijn gedachten niet bedwingen om Dirk er met de schaal te zien staan. De gedachte alleen al zorgt voor een soort kippenvel dat ik in 2002 ook had toen we op weg waren naar de UEFA-Cup. Laat het maar weer zo’n mooie april en mei-maand worden.
Laatste loodjes…
Moe. Dat was wel de beste omschrijving van mijn fysieke gesteldheid vorige week. Moe van het vele trainen én de 36 kilometer van de zondag ervoor.
Na de langste duurloop heb ik woensdag wel gewoon met de Kieviten meegetraind. Een tempoloop met beklimming van de Rotterdamse alp. De trainer had meer zin in de beklimming dan de A-groep. Iedereen hield in om de kans op blessures te voorkomen.
De rest van de week heb ik uitgerust en (on)bewust me wel met de aankomende marathon bezig gehouden. Een bezoek aan de fysio en masseuse en een meeting bij Run2Day over de 42 kilometer van 9 april aanstaande.
Nu moeten we het ook allemaal niet groter maken dan het is. Er staan op die zondag ongeveer 30.000 hardlopers aan de start. Sommige zijn dikker en sommige zijn dunner. Sommige zijn in vorm en sommige wat minder. Niet teveel stress, je leven hangt er niet van af.
Afgelopen zondag stond de laatste lange duurloop op het programma. Bij terugkomst in Bleiswijk stond er weer 23 kilometer op de teller en zodoende heb ik in de maanden januari, maart en april telkens meer dan 200 kilometer hardgelopen.
Mijn spillebeentjes zijn wat gespierder geworden en mijn broeken zakken van mijn kont af. Volgens mij ben ik er wel klaar voor. We gaan het in ieder geval niet groter maken dan dat het is.
Rotterdam
Mijn hardlopende nicht in de krant
Barometer
Feyenoord is de barometer van de stad en zijn omgeving. In de seizoenen dat het goed gaat lijkt de zon nét iets feller te schijnen en waait het iets minder hard in de straten van Rotterdam. Maar de beste graadmeter vind je in de lunchtassen van kinderen op de basisschool.
Bij het binnenlopen van het klaslokaal haalt een van de klasgenootjes van mijn zoon triomfantelijk het programmaboekje van Feyenoord-AZ uit zijn schooltas.
“Mooie wedstrijd hé” zeg ik tegen hem. De glimlach van het kereltje wordt nog groter. Ik zet de Star Wars-drinkbeker van mijn zoon op het daarvoor bestemde tafeltje waar een paar maanden geleden slechts 1 Feyenoord-drinkbeker stond. Nu tel ik er vier én een rood-witte broodtrommel. Bij de gymtassen ontwaar ik ook een tas met het logo van de club waar ik aan verknocht ben. De fanshop heeft een goede klant gehad aan Sinterklaas en de niet-bestaande kerstman.
Achter het bureau van de juffrouw hangt een Feyenoord-sjaal. Een overblijfsel van het jubileum van de hoofdmeester. De kinderen zongen toen ‘Hand in hand voor meester Ger’ en in de aanloop van de festiviteiten hoorde ik menigmaal het clublied (zij het in aangepaste vorm) voorbij komen. Mijn hart klopte iets sneller van alle deze indoctrinatie.
Bij het naar buiten lopen begint het te regenen, mijn Feyenoord-paraplu hangt thuis aan de kapstok maar zelfs de regen voelt in dit seizoen minder nat en minder koud aan. En wat komt er altijd na regen? Juist…zonneschijn.
‘ik sta spataderen te krijgen’ update marathon.
Dát was leuk afgelopen zaterdag. Vorig jaar juli had Sandra kaartjes voor de musical De Marathon gekregen van Patrick en Annemieke. Het duurde nog bijna een jaar voordat we de musical ook daadwerkelijk konden zien.
In het hele promotie-gebeuren rondom de musical hadden we ook nog een kleine rol. Met de Rotterdam Running Crew liepen Sandra en ik beide een rondje vanuit het Luxor (link hier). De voorstelling was er een, zoals viel te verwachten, met een lach en een traan. Zoals het leven zelf zo vaak is. Rond middernacht lagen we eindelijk weer in ons mandje.
Of dat verstandig was? Tsja, er stond een dag later een generale repetitie op het programma. Vijfendertig kilometer langs de Rotte, de ultieme test. Sommige lopers lopen maar 1 keer boven de 30 en sommigen meerdere keren. Dat ligt o.a. aan de tijd die je wilt gaat lopen en waar je jezelf het prettigst bij voelt. Zoals eerder gezegd wil ik (ruim) onder de vier uur uit gaan komen (en 5 minuten vind ik al ruim). Of dat gaat lukken? Lastig te zeggen, afgelopen zondag had ik die 7 kilometer extra ook wel gered als het had gemoeten.
Als ik straks op 9 april aan de start sta (en er gebeuren geen gekke dingen) dan heb ik er meer dan 800 kilometers specifieke marathontraining op zitten. Het zou voldoende moeten zijn.
Op 9 april rustig van start gaan en jezelf niet gek laten maken door andere lopers of toeschouwers. Pas na een kilometer of vijf wil ik op mijn beoogde tempo zitten. Alle statistieken van de laatste lange run zaten wel snor, goede pasfrequentie en goede hartslagzone. Ik heb er alle vertrouwen in. Nu gewoon heel blijven.
#throwbackthursday naar 15 jaar geleden
#throwbackthursday naar een donderdagavond in maart, 15 jaar geleden. De Engelse pers had het bij de loting van de 1/8 (en ook direct de kwartfinales) gelijk over de aanstaande ‘Battle of Britain’. PSV schakelde echter Leeds United uit en Feyenoord won van de Rangers uit Glasgow. Het werd een strijd tussen de randstad en brabant. PSV tegen Feyenoord.
In het seizoen 2001-2002 zouden beide ploegen 5 x tegen elkaar spelen. Twee keer in de competitie, 1 keer voor de beker en nu dus een dubbele ontmoeting in het toernooi om de UEFA-Cup.
Loting had bepaald dat Feyenoord eerst uit zou spelen. En op een mooie donderdag in maart vertrok een colonne bussen richting Eindhoven. Al snel bleek dat de files ons parten zouden gaan spelen. Er werd een andere route genomen én over de vluchtstrook gereden. De 1600 Rotterdammers waren nét op tijd in het uitvak.
Feyenoord was in de wedstrijd in Eindhoven beter. Van Bommel kon zijn geniepige trucs op (voornamelijk) Shinji Ono niet uithalen omdat de wedstrijd in handen was van de beste scheidsrechter van dat moment, Pierluigi Collina. Ook in de wedstrijd in De Kuip, een week later, bleek eens te meer dat het Nederlandse scheidsrechterskorps de aanvoerder van PSV erg vaak weg liet komen met vieze overtredingen. In De Kuip vloog de schoonzoon van Feyenoord-trainer Van Marwijk er met twee gele kaarten af.
Maar zo ver was het nog niet. In het Philips-stadion was Feyenoord de bovenliggende partij. Van Persie schoot op de paal en iets later kon Waterreus de inzet van Tomasson nog keren, op de rebound van Pi-Air had hij geen antwoord.
De 1-1 vlak na rust heb ik gemist, ik stond nog in de rij om drinken te halen en zag pas toen ik terug in het vak was dat er gescoord was. Ik had er niets van gehoord in de catacomben van het stadion. Dat is in De Kuip wel anders. Uiteindelijk was de wedstrijd qua uitslag in balans en zochten wij de bussen weer op. De beslissing zou in De Kuip vallen. En wát voor beslissing, maar daarover volgende week meer.
Update marathonplannen.
Als ik de verhalen zo links en rechts eens lees ben ik er niet rouwig om dat ik mijn startbewijs voor de CPC had verkocht. Ten eerste speelde Feyenoord een prima pot voetbal en ten tweede begreep ik dat het wel erg warm was. Nu kan dat op 9 april ook zomaar het geval zijn maar dan hoop ik voor 14:30 (de starttijd van de CPC) wel binnen te zijn. Niet in de laatste plaats om voetbal te kunnen kijken.
Vrijdagavond liep ik met wat medelopers van De Kieviten een rondje door Berkel en Bergschenhoek. We hadden het idee om er maar 12-15 te lopen maar het was gezellig dus een extra omweg was zo gevonden.
Zondag stond er eigenlijk 27km op de planning maar dan zou ik net op tijd thuis zijn om nog even te douchen voordat ik naar De Kuip zou gaan. Gelukkig was het Feyenoord-gehalte onder de zondaglopers vrij hoog en toen de trainer naar links liep ging ik met drie andere seizoenskaarthouders rechts richting Bleiswijk. Het werden dus 22 kilometers maar op die 5 komt het straks niet aan. Met de kilometers zit het wel snor, dat zijn er rond de 50-55 per week.
Sinds het begin van de marathontraining (halverwege december) liepen we 13 x meer dan 20 kilometer waaronder 3 x rond/boven de 30. Aanstaande zondag staat de laatste lange duurloop op het programma. Vijfendertig kilometer langs de Rotte. De laatste grote test voor de Marathon. Het klinkt gek maar ik heb er gewoon zin in. In de Marathon ook wel maar die is gelukkig pas over een paar weken zodat ik nog even aan het idee kan wennen. Op naar de Coolsingel!
Feyenoord vs AZ
Ik geef het eerlijk toe, ik ben een gloryhunter. Eigenlijk had ik me ingeschreven voor de CPC vandaag. Maar naarmate de wedstrijd tegen AZ dichterbij kwam begon ik te twijfelen of ik nog wel zin had in de CPC. Een start om 14:30 in de middag en dan toch niet voluit gaan rennen. Om nou naar Den Haag te gaan voor een trainingsloopje. Enfin, ik verkocht mijn startnummer, liep ruim 21 kilometer in de ochtend en was op tijd in De Kuip.
Feyenoord tegen AZ was ook mijn allereerste wedstrijd die ik zag, bijna 32 jaar geleden. Dat liep niet zo goed af. Vandaag moest Feyenoord winnen om druk te houden op de concurrentie.
Door een juridische truc kon Vilhelna gewoon meedoen. Hij was naar de kapper geweest. Samen met Nelom vermoed ik.
Vraag aan de kenners, zit hier een deel van die hawkeye in?
Zonovergoten Kuip.
Groene rook.
Waarom heeft Vermeer zijn armen achter zijn rug en niet om de schouders van zijn teamgenoten?
Vlaar ziet zijn oude team aandringen.
1-0. Een goal die deed denken aan de voorzet van de assistent-trainer en afgemaakt door een fan van hawkeye.
Geel.
Isn’t just a time.
2-0 en de buit leek al binnen.
Zonovergoten. Had ik dat woord al gebruikt?
Dirk speelde redelijk anoniem maar maakte een fraaie goal.
Hij had wel ff mogen zwaaien.
Op het moment dat ik hardop zeg dat we nauwelijks penalties krijgen, krijgen we een penalty.
Penaltykiller? Havin’ a laugh.
Duidelijk.