Boven de Bruggenloop in december vorig jaar. Onder de Midzomeravondloop bij De Kieviten gisteravond. Ruim 10 minuten sneller. Nu was het bij de Midzomeravondloop minder druk én er zat geen Brienenoordbrug in maar toch. Ik ben erg trots op mijn tijd.
Maand: juni 2016
Run for Kika
Lekker gelopen en een snelle tijd.
Radio
Op de achterbank zitten drie jongetjes uit groep 3. De laatste weken van het schooljaar worden traditiegetrouw besteed aan activiteiten buiten de muren van het klaslokaal. Het bezoeken van de musical van groep 8 en een uitje naar een natuurspeeltuin stonden op het programma.
Op weg naar de natuurspeeltuin vraagt een van de jongetjes op de achterbank of de radio op 538 mag. Standaard stemmen wij af op 3FM en over smaak valt wel degelijk te twisten. Het kereltje in kwestie is ook voor een hele foute voetbalclub. Als ouders kun je niet alles goed doen blijkt eens te meer.
Bastiaan zit voorin naast zijn moeder en nadat de radio een paar nummers op 538 heeft gestaan drukt hij op een van de knoppen waardoor de zender uiterst willekeurig op radio 4 terecht komt. De klassieke muziek wordt matig ontvangen door zijn vriendjes. Er wordt direct gevraagd om hem weer terug op 538 te zetten en dat is koren op de molen van Bastiaan. Demonstratief doet hij net alsof hij zit te genieten van de symfonie op radio 4.
Een paar dagen later rijden we terug van Rotterdam naar huis. Ierland speelt tegen Frankrijk en op radio 1 horen we dat er een strafschop aan de Ieren gegeven wordt. Als Brady zijn aanloop neemt zie ik een klein vingertje naar het controlepaneel van de radio gaan, ondanks mijn waarschuwing staat de radio een tel later weer op radio 4.
Het doelpunt van de Ieren hebben we gemist en de stemmige klanken van een orkest komen via de speakers de auto in. Bastiaan beweegt hij zijn handen mee alsof hij de dirigent is. Nog voordat ik mezelf af kan vragen waar deze (hopelijk zeer tijdelijke) voorliefde vandaan komt rijden we onze wijk in. En dan wordt alles duidelijk.
Kasteelrun
Uit de stadionspeakers klinkt de Sparta-mars, het clublied van de oudste profvoetbalclub van Nederland. Na De Kuip strijkt de Rotterdam Running Crew neer op Het Kasteel. Bij binnenkomst in het stadion is het al een drukke bedoening. Op deze woensdag wordt ook het nieuwe magazine van Gers! gepresenteerd en hip Rotterdam is voor de oude hoofdtribune aan het borrelen. De dames en heren ‘op chique’, een groot contrast met alle hardlopers op het veld. En toch ook weer niet, het ‘Rotterdams’ zijn voert de boventoon bij alle aanwezigen in het stadion.
Als de aanvoerder van Sparta, Thomas Verhaar, met de kampioensschaal het veld op komt worden er fakkels en rookpotten ontstoken. Het begint bijna een traditie te worden bij de runs van de Rotterdam Running Crew. Op de schaal ligt het nieuwe nummer van Gers!. Hierna is het de beurt aan Guus Bok om zijn nieuwe nummer, ‘Rotterdam Leeft In Mij’, ten gehore te brengen en de lopers begeven zich langzaam richting de leaders van de drie afstanden.
Na de warming-up van Errol gaat de 9 kilometer-groep als eerste van start. Door de gracht langs het veld richting de uitgang bij het uitvak. Niet veel later volgen de 6 en 3 kilometer-groepen. De 6 kilometer groep loopt richting Marconiplein en niet veel later over het dakpark. Bovenop het dakpark zie je goed hoe groot de 6 kilometergroep is en heb je een mooi uitzicht over dit gedeelte van Rotterdam.
We slaan de hoek om richting Delfshaven en ik kom Kim tegen die voor het eerst mee rent. Nog voordat we klaar zijn zegt ze dat het nu al naar meer smaakt, en dan moet het leukste stukje nog komen: Delfshaven. In Delfshaven zitten de terrassen vol. De leaders of the pack die de groep helpen met oversteken worden geassisteerd door een caféganger die zo te horen al een tijdje aan het borrelen is. Wanneer de laatste loper is overgestoken kan het verkeer weer gewoon doorrijden. Iedereen reageert relaxt op de bont gekleurde stoet hardlopers.
Op de Spangensekade zie je steeds meer hardlopers wandelen. Het is inderdaad erg warm maar we zijn er bijna. Mensen jutten elkaar op om de laatste kilometer nog even te blijven rennen. Als Het Kasteel in zicht komt lopen de meeste mensen nog even door om bij de heren en dames van Red Bull wat te drinken te halen alvorens weer het stadion in te gaan. Het feestje van Gers! is nog steeds in volle gang.
Op het podium zingt een dame ‘sweet caroline’ en een aantal lopers sluit aan bij de borrelaars om een biertje te drinken. In het doel voor de Bok de Korver-tribune staat de stand van de Rotterdam Running Crew met een lange rij mensen ervoor. Iedereen komt zijn bandje ophalen voor de volgende run, die door de diergaarde Blijdorp. Voor het eerst in het bestaan van de RRC is er een maximum aantal deelnemers en iedereen wil erbij zijn. In de collectebussen, voor de adoptie van een antilope uit de diergaarde, wordt flink wat geld gestopt.
Op het kunstgrasveld, waar de meeste lopers genieten van het avondzonnetje, kom ik Kim weer tegen. Ze komt oorspronkelijk uit Haarlem en vertelt dat het echt een hele leuke manier is om de stad eens van een andere kant te bekijken en te ontdekken dat er in Rotterdam ook grachten zijn. Ze heeft nu al zin in de volgende run en om die woorden kracht bij te zetten sluit ze aan in de rij voor de fel begeerde groene polsbandjes. Ook haar zien we weer op 6 juli.
Scooterweekend was a blast….
Wat een geweldig weekend hebben wij weer georganiseerd.
Pinkpop 2016
Kaartjes gewonnen, dus op weg naar Landgraaf.
Vanaf het kleine station in Landgraaf was het nog zo’n 25 minuten lopen tot Megaland. Ondertussen probeerden alle bewoners hun graantje mee te pikken met de verkoop van bier en eten.
Op weg naar het terrein.
Het voelde een stuk massaler aan dan Lowlands. Wat ik tof vond waren de foodtrucks op het terrein. Je hoefde, net zoals op Lowlands, niet te leven op friet en hamburgers. Al hebben we die wel op natuurlijk.
Yep, na een tiental keer Lowlands, een handvol Dynamo Open Airs en Graspop (en nog wel wat eendaagse festivals) zijn we zowaar een keer op Pinkpop.
Halestorm was goed ’s middags, De Staat vond ik niet veel aan. En toen was het tijd voor Doe Maar. Een soort van ‘greatest hits-show’ met een aparte rol voor Joost Belinfante die als een soort tuinkabouter Nederwiet kwam zingen.
Daar zijn ze, de oude mannen van Doe Maar. Muzikaal in vorm.
Een festival is niet makkelijk.
‘Is dit alles….’
En toen was het tijd voor de headliner van de zaterdag. Rammstein. Mijn vierde keer en ik vond dit de beste keer dat ik ze zag.
Feuer frei!
Engel
En na een stichtelijk woordje van Jan Smeets (die zich een beetje gedroeg als je dronken, malle oom op een verjaardag) ging iedereen op pad. Naar zijn auto, naar de campings, naar de trein. Het leek wel een scene uit Lord of the Rings. Zo’n mensenmassa in 1 keer op pad. Wij sliepen in het huis van Jeannette (die ons ook nog eens op kwam halen op het station) en brachten het festival dus luxe door. Ik vond het geslaagd.
B-diploma is ook binnen
Het verkeerde pad
We kunnen het maar eerlijk toegeven, onze zoon is sinds een tijdje op het verkeerde pad. Bij de school van Bastiaan loopt langs de vijver een pad, uitgesleten door talloze kindervoeten. Zo ver ik me kan herinneren liep dat pad er al toen ik er nog op school zat, ook al kwam ik zelden aan die kant. Ik woonde immers aan de andere zijde van de school.
Nu kunnen planologen nog zulke mooie tekeningen maken hoe een weg hoort te lopen, tegen een veel logischer pad kan niemand op. Zelfs opnieuw inzaaien helpt niet. Na een zomer vol rust, wanneer het gras weer is teruggekeerd, is het wachten op het eerste kind dat de kortere route neemt. De rest volgt binnen no-time. Tip voor wiskundeleraren: zo kun je de stelling van Pythagoras eenvoudig uitleggen. De afstand van het schuine pad is korter dan netjes de stoep volgen.
Daarna is het hek van de dam en is het grasveld weer voorzien van een geul waar in 1914-1918 makkelijk een heel bataljon Britse soldaten had kunnen schuilhouden. Vanwege de vijver had ik Bastiaan verboden het pad te nemen totdat hij zijn diploma had. Nu hij in het bezit is van dit diploma (en ook bijna zijn B heeft) is het stoer om over het pad te lopen. Een soort van ‘grote-jongens-ding’. Ondanks al onze opvoeding is hij toch ‘op het verkeerde pad’ geraakt 😉
Judotoernooi
Nieuw logo
Erg blij mee al zeg ik het zelf. En ik zeg het zelf.
