Mijn eerste Klassieker op vreemde bodem
Aan de overkant van de sloot liet de M.E.’er zijn hond los. Het beest beet de eerste de beste Amsterdammer die hij tegenkwam in zijn been. Hoongelach van onze kant…
Met het verstrijken der jaren
Met het verstrijken der jaren merk ik dat ik wat milder ben geworden in de aanloop naar De Klassieker. Ik schreef er dit gedicht over. Ik heb een hekel aan…
Nasi, deel 2
Met veel kracht werd de deur naar de keuken opengezwaaid. De kok schrok er zo van dat hij op een haar na in zijn eigen vinger sneed. Vol verbazing keek…
De Klassieker, 28 oktober 2015
“De Klassieker is als een wortelkanaalbehandeling: veel spanning vooraf, soms valt het mee en ik ben altijd blij dat ’t weer achter de rug is.” Daar leek het dit keer…
Roparun 2016, een update
2015 duurt nog twee maanden maar ik durf wel met zekerheid te zeggen dat mijn, nogal last-minute, deelname aan de Roparun het hoogtepunt van het jaar was (klik hier voor…
Afgelopen weekend in Brussel
Een weekendje Brussel. Gekregen voor ons ‘huwelijk’. Een paar prima dagen gehad. Station Vilvoorde is ‘a blast from the past’. Op naar Brussel centraal. Wafels en chocolade. Een wafel met…