Jarenlang was ‘the rough guide to European Football’, een soort Lonely Planet maar dan over voetbalclubs, mijn bijbel als het ging om het achterna reizen van Feyenoord. De grote steden en grotere voetbalclubs in heel Europa werden besproken; hoe er te komen en in welke pub je je biertjes kon drinken. De laatste editie die ik kocht was 2000-2001. Precies op tijd voor onze Europese zegetocht.
Bij alle clubs stonden ook de url’s van hun website erbij. Voor nuttige informatie en soms online kaartverkoop. Mits de club in kwestie al ‘iets met internet deed’ . Bij Feyenoord was dat nog niet het geval want in de rough guide stond deze fanpage vermeld : www.xs4all.nl/~chagoi/
Een fanpage die nog steeds te benaderen valt maar waarvan de laatste update ergens in 2008 is geweest.
Ik moest hier aan denken toen ik net zoals vele anderen aan het worstelen was met de nieuwe ticket-app van Feyenoord. Ik ben mijn hele werkzame leven actief in wat men vroeger ‘internetten’ noemde. Niet zelden werd mijn hulp door vrienden en familie gevraagd als er weer een probleem was met hun computer.
Vaak moest ik dan grinniken. Mensen die net iets ouder waren dan mij en dan niets begrepen van nieuwere technieken. Ik kon er met mijn pet niet bij. Met de opkomst van de smartphone werd ik gelukkig minder vaak ingeschakeld door mijn naasten. Een aap kan zelfs een iPhone bedienen en wie houdt er nu niet van dat al je tickets, van vliegtickets tot concert- en voetbalkaartjes in je wallet staan?
Daarom kan ik er met mijn pet niet bij dat Feyenoord voor dit systeem gekozen heeft. Het is omslachtig en onhandig en zelfs ik kreeg neigingen om met mijn iPhone te gaan gooien. Misschien was 2001 zo gek nog niet. Zonder websites maar met papieren kaartjes.