Peenvogel

Op zondagmiddag in Leeds (foto’s klik hier) besloten we dus toch naar Bradford te gaan. Enig ‘minpunt’ was dat we na een uur spelen weg zouden moesten om ons vliegtuig te halen. De trein vanuit Leeds naar Bradford stond na 20 meter stil buiten het station en even leek het erop dat we helemaal geen wedstrijd zouden zien. Naar Hull liep de trein ook al vast, treinen zijn peperduur in Engeland maar betrouwbaar allerminst.

Na wat gepiel aan de remmen ging de trein toch naar Bradford, zo’n twintig minuutjes verder. Bij aankomst op het station hebben we een taxi genomen en met de taxi-chauffeur afgesproken dat hij ons rond half vijf zou ophalen bij Valley Parade. De taxi-standplaats deed een beetje aan New Delhi denken daar alle chauffeurs van Indiase afkomst waren. Namasté!

Bij aankomst op het vliegveld bleek onze vlucht drie uur vertraagd te zijn zodat we de wedstrijd (die niet veel soeps was) toch af hadden kunnen kijken. En bij een IndierT kunnen eten. Nu werden we veroordeeld tot de Burger King op het vliegveld. Bijna de hele vlucht zat vol met Feyenoord-supporters en allemaal waren ze aan het groundhoppen geslagen. Van Sheffield vs Leeds, Barnsley vs Grimsby tot aan Bury vs FC United of Manchester. Je moet toch wat als de wedstrijden van Feyenoord niet doorgaan.

De entree voor deze wedstrijd was 10 pond en aan kaartjes deden ze niet. Als surrogaat voor het kaartje kreeg ik van Annemieke wel een programmaboekje. Om toch wat tastbaars te hebben zeg maar. Bij de wedstrijd zelf waren ook aardig wat Feyenoorders op de been. In de rust klonk ‘Sloop John B aka the worst trip i’ve ever been on’ door de catacomben heen en ook het Hand in Hand, kameraden. Op het grote Valley Parade passen 25.000 man en op deze warme zomermiddag waren 2500 man afgekomen tussen Premier League-side Bolton en League Two (de vierde divisie) club Bradford City.

Bradford (U.K.). 24 juli 2011. Bradford City – Bolton Wanderers 1-4. Pre-season friendly.

Het stadion heet officieel Coral Windows Stadium, maar iedereen kent het door de oude naam. Valley Parade.

Het stadion ligt in een vallei. Dat verwacht je dan weer niet.

Op 11 mei 1985 vielen er 56 doden tijdens de wedstrijd tussen Bradford City en Lincoln. Het had een feestelijke dag moeten worden op Valley Parade want Bradford was gepromoveerd naar de oude tweede divisie voor het eerst sinds 1937. Voor de wedstrijd werd de trofee uitgereikt.

In de veertigste minuut bij een 0-0 stand viel bezoekers een kleine brand als eerste op. Waarschijnlijk had een weggegooide peuk de rommel onder de tribune aangestoken. Er werd gezocht naar een brandblusser maar er werd er geen gevonden. Binnen vier minuten stond de hele tribune in brand. Het uiteindelijke dodental kwam uit op 56.

Hoofdtribune was vandaag 10 pond. Geen tickets helaas.

Het stadion is gebouwd in 1886 voor rugbyclub Manningham Rugby Football Club. In 1903 werd er voor een andere sport gekozen en dat was voetbal.

Bantams, de bijnaam van Bradford City is de kip die in het logo staat.

Tssss.

Plukje meegereisde Wanderers.

Floodlights!

Mooi scorebord. Daar hou ik wel van.

0-1 uit een penalty voor de bezoekers.

Mainstand.

Feyenoordvlag op de mainstand.

De meneer rechts heeft een eigen skybox.

In de tweede helft gebeurde het eerste kwartier weinig. Onze taxi stond te wachten want we moesten naar het vliegveld. Uiteindelijk zou het in de slotfase nog 1-4 worden voor Bolton.

Op tijd op het vliegveld, zeker gezien de vertraging.

Hét nieuws van de zondag. Amy is dood.

Een laatste pint om de tijd te doden.

Het wachten op deze vriend duurde bijna drie uur. Een weekend, drie steden en twee nieuwe stadions. Ik vond het weer geslaagd.