‘Key Largo. Ja, twee weekjes Key Largo. Lekker naar Florida met de kids.’ De kakkineuze verschijning in zijn blauwe pak praat veels te hard in zijn telefoon en dringt voor bij de koffiecorner op de begane grond. Hij snauwt zijn bestelling door richting de barrista en gooit zijn volle spaarkaart voor 1 gratis consumptie op de counter.
Ik vraag hem of dat normaal is? Dat voordringen en onbeschofte gedrag. Een kleine woordenwisseling volgt. Het blauwe pak loopt, rood aangelopen, naar de lift en drukt op het knopje voor de negende etage. Als ik daar iets later arriveer, met in mijn handen een kop verse muntthee, ben ik nog net op tijd voor de introductie van de nieuwe directeur.
Disclaimer. Dit was een verhaaltje voor de schrijfopleiding die ik deed.
Neeeeee…….
Niet helemaal waar. Elementen eruit wel. Zo’n blauw pak zag ik laatst