Waar waren we gebleven? Bij de tweede dag van het AD-toernooi in 1988. Op deze zonovergoten zondag speelden Antwerp en Aberdeen met 0-0 gelijk en vermaakten het publiek niet echt. Door deze uitslag kon Feyenoord de toernooi-winst grijpen door minimaal gelijk te spelen tegen het grote Real Madrid van Leo Beenhakker die weer even ’thuis’ was.

In de basisopstelling stonden bijna alle nieuwe aankopen zoals Martin van Geel, Ton Lokhoff, Wlodi Smolarek, Marcel Brands, Paul Nortan en John Metgod. Onder toeziend oog van Minister-President Ruud Lubbers namen de Spanjaarden al snel een 0-2 voorsprong. Ondanks het feit dat Real Madrid pas een paar dagen in training was waren ze toch een maatje te groot voor ‘het nieuwe Feyenoord’.

Op een van mijn videobanden vond ik de samenvatting van deze wedstrijd en deze heb ik geconverteerd en op youtube gezet. Hieronder kun je de hele wedstrijd bekijken. Heerlijk nostalgische beelden met strakke broekjes bij de heren voetballers, de in 2005 overleden scheidsrechten Van Swieten die toegezongen wordt dat hij een hondenlul is en supporters op het veld na afloop. En dan ook nog eens reclame-borden van Metaxa en Dikema & Chabot, mooier wordt het niet.

Uiteindelijk eindigt de wedstrijd met veel kunst en vliegwerk in een 3-3 gelijkspel en wint Feyenoord haar eigen toernooi in een redelijk gevuld stadion. John Metgod werd speler van het toernooi, er volgde een bescheiden pitch-invasion en in een jubelstemming verlieten wij het stadion.

Een dag na het toernooi stond onderstaande advertentie in het Algemeen Dagblad. Hans Kraay zal nu wel niet opnemen als je onderstaand nummer draait.

Twee weken later zou (na een paar optredens van Prince waar de grasmat flink onder te lijden had) PSV te gast zijn in De Kuip. Een wedstrijd waar in Rotterdam-Zuid reikhalzend naar uitgekeken werd. Zou het vernieuwde Feyenoord een kans maken tegen de winnaar van zowat de saaiste finale ooit in de Europacup 1? En belangrijker, zouden we weer een gooi naar de titel kunnen doen?

De wedstrijd tegen PSV zou voor 45.511 toeschouwers en op een grasmat die geprepareerd was met stukken hooi nam Feyenoord een 2-0 voorsprong door twee goals van David Mitchell. Uiteindelijk zou de wedstrijd in 2-2 eindigen en het seizoen ’88-’89, mijn eerste seizoen als seizoenskaarthouder, werd afgesloten met een vierde plaats. Iets beter dan het seizoen ervoor maar niet wat van te voren verwacht werd met al die aankopen. Trainer Rob Jacobs vertrok naar Griekenland en werd opgevolgd door Pim Verbeek. Wat volgde was een uiterst roerig seizoen ’89-’90 waar je een heel boek over zou kunnen schrijven. Never a dull moment bij Feyenoord.

Door Jeroen

2 gedachte over “Mijn eerste seizoenskaart, deel 4”
    1. Kopenhagen is ‘aan te rijden’ (800 km) maar daar is het verblijven prijzig. Istanbul zou ik wel willen maar de vluchten voor die periode zijn nogal prijzig. Athene schijnt helemaal schrikbarend duur te zijn qua vluchten. Je zit midden in de vakantieperiode. Dus vooralsnog Denemarken. Kunnen we altijd nog camperen.

Laat een reactie achter bij RojoReactie annuleren