In 2015 liep ik volgens smashrun 748 kilometer hard. Daar zaten de ongeveer 60 kilometer van de Roparun niet bij want destijds had ik nog geen hardloophorloge dat ik iedere keer op pauze kon zetten.
Over 2016 kwam de teller op ongeveer 1500 kilometer uit. Dat is inclusief 35 (redelijk) leuke en 7 helse kilometers op 10 april van het vorige jaar.
Aan alles merk ik dat ik een sociale loper ben. Ik vind het leuker om in een groepje te lopen dan alleen. En ondanks het feit dat al mijn ‘records’ in 2016 sneuvelden ben ik niet perse een snelheidsmonster. Daarvoor is mijn techniek te gebrekkig en ben ik, denk ik, te laat begonnen met hardlopen.
Terug naar het sociale, sinds de Van Nelle Run begin vorig jaar ben ik ‘Leader of the Pack’ bij de Rotterdam Running Crew. Iets waar ik echt heel trots op ben. En van de zomer heb ik me zowaar aangesloten bij atletiekvereniging De Kieviten in Bleiswijk waar we nu met lange zondagse duurlopen op weg zijn naar de Marathon. Een marathon die op 9 april gaat plaatsvinden. Op mijn verjaardag inderdaad. Een doel om voor te trainen.
Op internet las ik dat een doel in je leven aan vier criteria moet voldoen. Het doel moet je (blijvend) uitdagen, je moet het heel erg leuk vinden en het moet een positieve bijdrage leveren aan de maatschappij (de runs met de RRC zijn dat zeker). Het laatste criterium is dat het voldoende inkomen moet opleveren om al je rekeningen te kunnen betalen.
Dat laatste gaat met mijn sportieve doel dus een klein probleem opleveren. Of ik moet op de tweede zondag van april onder de 2:02.57 duiken. Ik acht de kans dat mijn favoriete club dit seizoen kampioen wordt iets hoger in. Al is het maar net.
De eerste kilometers van 2017 zitten er op.
De Euromist.