Categorie: Engeland

Heh? Hadden we niet al bij Peenvogeltrip #18 moeten zijn? Ja, dat klopt. Maar toen ik met het oog van Sauron lag te worstelen (en de weken erna) stond mijn hoofd niet echt naar het regelen van een najaarsreisje. Toen ik er wel weer zin in kreeg bleek de boot wel erg duur te zijn voor het gekozen weekend. Dus vandaar dat we ons vizier toen maar op het voorjaar van 2020 gericht hadden. Voor Peenvogeltrip #17.

Alle clubs in de betaalde divisies hebben we nu wel gehad en het nieuwe stadion van York is nog niet klaar dus moesten we op zoek naar een mooie bestemming. En Scarborough stond, mede doordat het aan zee ligt, hoog op mijn lijstje. Daar dacht de rest hetzelfde over. En zodoende stapten we, met storm Ciara in ons achterhoofd en storm Dennis als voorbode, op vrijdag op de boot.

Scarborough (Eng.) Zaterdag 15 februari 2020. Scarborough Athletic – Bamber Bridge 5-0. Bet Victor Northern Premier League.

Scarborough Athletic is een zogenaamde Phoenix-club. Een club die uit zijn as is herrezen. Scarborough Athletic Football Club (SAFC) werd opgericht op 25 juni 2007 na de liquidatie van Scarborough Football Club (SFC). Na de eerste tien seizoenen in het stadion van (redelijk naburige) Bridlington Town gespeeld te hebben, verhuisde de club in juli 2017 terug naar Scarborough. Eindelijk terug in de stad waar de club naar vernoemd werd.

Hun faillissement had voorkomen kunnen worden. Scarborough ging failliet met ‘slechts’ een schuldenlast van 2,5 miljoen pond. Ze wilden hun stadion (het McCain stadion) aan een woningontwikkelaar verkopen om te zorgden dat ze voldoende geld zouden hebben om de schulden af te betalen en een nieuw stadion te bouwen. Het gebied was echter alleen bestemd om ‘sportieve activiteiten’ en zodoende mocht het stadion niet verkocht worden en ging de club naar de haaien. Zodoende werd het 128-jarige bestaan van de club (uit 1879) beëindigd.

De originele club speelde sinds 1898 op het oude Athletic Ground. 90 jaar later werd het stadion vernoemd naar de sponsor McCain. Sindsdien had het de briljante bijnaam ‘the theatre of chips’. Het was een klein stadion dat af en toe ook voor Cricket, Honkbal en Rugby gebruikt werd.

Saillant detail is dat Rode Ster Belgrado er ooit een vriendschappelijke wedstrijd speelde tegen Scarborough en won met 4-2. Later dat seizoen won deze club de Europacup 1. Een van de laatste winnaars voordat de CL een voorgekauwde bende werd.

Nadat Scarborough failliet ging stond het stadion leeg. De ingangen zijn bewaard gebleven als herinnering. Maar de ooit gewijde grond voor de fans heeft de grootste vernedering ooit ondergaan. Op de plek waar ooit de middenstip lag staat nu een Lidl. De man in de pub wist me te vertellen dat geen enkele echte fan daar ooit zijn boodschappen zal gaan doen.

De pride of Hull.

Eerste biertje tegen de zenuwen. Daarna was het tijd voor de quiz.

 

Een vrij eerlijke loting.

Zweten op de quiz.

Anton knows….

De dansvloer blijft een fenomeen. Mijn dansvloerfoto’s zijn om redelijk voor de hand liggende redenen mislukt. Dat is achteraf maar goed ook.

Geen Engels ontbijt maar een bescheiden pastie. Omdat we meer trek in Indiaas hadden voor lunch.

eNgELanD LiGt NoG StEedS iN EuRoPA!

Zeker met druilerig weer zijn Engelse badplaatsen een pareltje van vergane glorie.

Krabben.

Tijd voor de eerste pint. Al viel die nog wat zwaar bij mij.

De schoonmaakster van de pub was het ook zat. Dat gedruppel.

Nog meer Scarborough.

Ik word wel blij van dit soort tafereeltjes.

Sandra probeert rijk te worden. Kees kijkt toe.

Een Thali voor lunch. Waarom ook niet.

It’s fun to stay at the…..

God save the Queen.

In The Valley Bar was het inmiddels lekker druk aan het worden. We mengden goed tussen de locals.

Pre-match pint(s).

Het Flamengo-land stadion. Plaats voor 3000 man. Er waren er 859.

De poort van het oude stadion.

Hoofdtribune met daarboven een bar. Drie keer raden waar veel van de mede-reizigers zaten.

De doelpunten vielen makkelijk deze dag.

Penalty en de 2-0.

De mannen staan tussen de harde kern.

Stadion met een kerk op de achtergrond. Ik hou daar wel van.

In de rust werden we nog even als eregasten onthaald. De voorzitter was blij met zijn Feyenoord-sjaal. Zijn rechterhand niet want die was voor Willem II.

De man naast Marco is de Willem II’er.

Superleuk gebaar wederom.

De kenners.

Het weer werd wel iets slechter. Storm Dennis kwam eraan. 

Maar als penalties simpel worden ingeschoten dan blijft het gewoon 5-0.

Aan boord was de band alvast begonnen te spelen. En omdat de kapitein ons waarschuwde voor een ‘bumpy ride’ kreeg uw verslaggever al Titanic-visioenen.

De laatste biertjes voordat we een stormachtige nacht tegemoet gingen.

Stilleven…tot de volgende Peenvogeltrip.